Tęsknimy do tego, czego nie mamy.
Do tego, co zostało utracone.
Zamknęli Cię.
Brak Ci wolności, swobody.
Byłeś wolny, a oni
pozbawili Cię tego szczęścia.
Siedzisz w Złotej Klatce.
Złotej? Dobre sobie.
Jest jak więzienie.
Ciasne, czarne, puste.
Czujesz się samotny.
Nie masz nikogo,
kto mógłby Cię pocieszyć,
podać dłoń.
Brak Ci tego,
bo kiedyś to miałeś.
Pamiętasz te czasy.
Takiej beztroski
Do tego, co zostało utracone.
Zamknęli Cię.
Brak Ci wolności, swobody.
Byłeś wolny, a oni
pozbawili Cię tego szczęścia.
Siedzisz w Złotej Klatce.
Złotej? Dobre sobie.
Jest jak więzienie.
Ciasne, czarne, puste.
Czujesz się samotny.
Nie masz nikogo,
kto mógłby Cię pocieszyć,
podać dłoń.
Brak Ci tego,
bo kiedyś to miałeś.
Pamiętasz te czasy.
Takiej beztroski
nie da się zapomnieć.
Było tak pięknie.
A teraz?
Straciłeś to
i nie potrafisz się z tym pogodzić.
To zbyt trudne dla Ciebie.
Było tak pięknie.
A teraz?
Straciłeś to
i nie potrafisz się z tym pogodzić.
To zbyt trudne dla Ciebie.
bo wolnosc to jeden z najcenniejszych darow.
OdpowiedzUsuńCzytasz mi w myślach zdziro. Cudownie napisane! eśka
OdpowiedzUsuń