Wrak.

gdy czegoś nam brak,

zostaje z nas jedynie wrak.

człowieka
            który potrafił się uśmiechać,
            płonąć szczęściem.
            człowieka
            któremu trudno powstrzymać się
            przed (samo)odejściem.

Ucieczką od ludzi
od siebie
od wszystkiego
odejściem takim
nie zamierza nikomu
uczynić niczego złego.

jednak jego smutek
sposób bycia,
to „coś”…
co trudne bywa do ukrycia
więc…

podziel się bólem ze mną
ze światem
spróbuj
chociaż jestem „zwykłym małolatem”

może będzie Ci lżej
chociaż trochę

może uśmiechniesz się…
i spojrzysz na siebie
z troszeczkę weselszym wzrokiem