Burza.

Przed burzą

Drzewa mówią jakby głośniej

Szept wiatru jest lekko złowrogi

Obłoki zbierają się na niebie w czarną procesję

Liście zrywane z gałęzi uciekają.

Grzmoty i błyskawice

Tak pełne dynamiki i ekspresji.

W końcu deszcz

Który tyle czasu czekał

By

Cicho i spokojnie

Potem bardzo gwałtownie

Spaść ze sklepienia.

Stada ciężkich chmur

 Walczą ze słońcem

Które chce jeszcze przez moment błysnąć.

Patrzę na jaskółki

Zataczające szerokie kręgi na niebie

By zapowiedzieć to

Co ma za chwilę nadejść.

Cierpliwie czekam

Obserwując świat

Obejmowany nowymi emocjami.