"Czekanie sprawia że gorzknieje cała słodycz w nas."

Co teraz? 

Mam przyznać, że znowu się zgubiłam? W sobie. W Tobie. W nas. Przyznać się do porażki? Byłam przekonana, że wiem gdzie, i czego szukać. Myliłam się? Ile błędów popełniłam? Ile razy upadałam? Tyle samo, ile podnosiłam się i szłam dalej. 

Uciekam. Chcę uciec. Od wszystkiego. Nie zatrzymywać się. Nie czekać na coś, co nie nadejdzie. Zasnąć i może już się nie obudzić. Nie wtedy, gdy rankiem ponownie poczuję  jedynie chłód, doskwierającą samotność, wspomnienie ostatniego snu.
Zasypiać wśród gwiazd, budzić się pośród płatków róż. Nie bać się. Nie bać się o jutro. Wiedzieć, że będziesz.

Samotnie otoczona ciszą, walczę.
Trudno bić się z myślami, uczuciami, ze sobą. W pojedynkę.

Przegrywam. To oczywiste.