Pragnąc tak wielu nierealnych zdarzeń.

Chcę iść na sanki. Ulepić bałwana. Stoczyć bitwę na śnieżki, taką z prawdziwego zdarzenia. Chcę biegać po łące. Gonić gołębie. Grać w podchody. Skakać na skakance. Śmiać się głośno i wyraźnie. Nie mieć zahamowań. Nie mieć ograniczeń. Chcę słyszeć, że "mogę", a nie "muszę" cokolwiek. Chcę znowu być dzieckiem. Jeszcze raz.

Chcę, byś wyciągnął do mnie dłoń i pokazał ten zwariowany świat, którego się boimy. Chcę być przerażona, ale tylko w Twoich ramionach, gdzie będę czuła się bezpiecznie. I chcę poznawać, doświadczać, próbować. Chcę byś szczęśliwa, tu i teraz. Szybciej, szybciej! Łapać chwilę, gonić życie. 

Chcę znowu rozpłakać się na dywanie bez powodu. I chcę, byś przytulił mnie i powiedział, że chcesz ze mną być. Chcesz się zaopiekować, oswoić to małe dziecko. Że chcesz być za mnie odpowiedzialny. Teraz. I zawsze. I chcę każdego dnia budzić się wiedząc, że to nie sen. Że nie rozpłyniesz się jak nocna mara, nie znikniesz. Chcę wiedzieć, że zostaniesz tak długo, jak długo będę Cię potrzebować. A będę potrzebować zawsze. Chcę kochać Cię tak, żebyś Ty kochał mnie.Chcę tańczyć boso, całować się w deszczu, iść na spacer w pełnię księżyca i patrzeć w gwiazdy. Chcę, by jedna z nich należała tylko do nas.
Chcę być, chcę żyć, chcę...

Po prostu poczuć wieczne szczęście. Ale nie samotnie. Z Tobą.