Byleby tylko nie stać w miejscu. Nie zatrzymywać się. Nie czekać. Iść, bez względu na wszystko. Nie patrzeć bezczynnie, jak ono ucieka. Ziarenka piasku upadają jedno po drugim. Fale oceanu zalewają brzeg. Zatapiają bezczynne wyspy. Nie chcę tonąć. Raczej płynąć, dryfować, pozwolić się unieść. Wiedzieć, że na końcu wód coś czeka. Może są bezkresne? Wciąż podążać razem z nimi. Podróżować. Od ludzi do siebie, do wnętrza, w nieznane. Dalej i dalej. By wrócić, będąc kimś innym. Ponownie się zagubić i szukać. Błądzić i odnajdywać. Smakować. Marzyć. I spełniać marzenia. Wyruszyć w niewiadome, pokonać własny lęk. Odważyć się na kolejny krok. I zrobić go, posuwać się do przodu. Dziś wspinam się po stromym zboczu, idę w zaparte. Wiem, że jeszcze nie czas, by się poddawać. Ta chwila nie nadejdzie, nigdy nie zrezygnuję.
Warto walczyć, każdego dnia.
Cieszę się, że masz takie podejście, ja dość często powątpiewam w swoje możliwości, ale chyba - mimo wszystko - po jakimś czasie zawsze się podnoszę.
OdpowiedzUsuńKażdy czasem wątpi, to normalne. Ale dobrze, że jednak się podnosisz, właśnie to się liczy.
UsuńNie ma co stać w miejscu, ale poddawanie się losowi też nie jest do końca dobre. Trzeba obrać cele do których się doży, wytyczyć drogę i nią iść.
OdpowiedzUsuńJa nie mam celu i nie znam drogi ... poddaje się losowi, żyję z dnia na dzień, po prostu spontanicznie i dlatego bardzo często pakuję się w problemy, w dziwne sytuacje i chore akcje.
Ale jakoś trzeba żyć ...
Wiesz, ja się nie boję, nie lękam. Po prostu uciekam przed tą częścią mnie, która w ogóle nie powinna się u mnie pojawić, z tym że to nie takie proste. Pierwszy rok już zrobiłam, ale kolejne wcale nie są łatwiejsze. Ale mam czas. Spokojnie, uda mi się.
OdpowiedzUsuńJakbym czytała coś, co sama napisałam. Nigdy, przenigdy nie wolno się poddać. Zawsze przeć przed siebie, mimo każdej przeszkody jaka jest na naszej drodze. Sama prawda.
OdpowiedzUsuń"Warto walczyć, każdego dnia " - otóż to.
OdpowiedzUsuń/może czasem trudno pokonuje się przeszkody, które spotykamy, ale lepiej walczyć o coś, o siebie, o swoje życie niż się poddać.. :))
To prawda, co jest napisane w tytule..to możliwość ich spełnienia nadaje życiu smak. Być może jest naszą siłą napędową, to pragnienie pozwala nam iść, bez względu na okoliczności.
OdpowiedzUsuńNieraz mam wrażenie, że gdy człowiek się zatrzymuje, staje w miejscu to jakby trochę umierał, tracił intensywniej swój czas...dlatego trzeba iść, tak długo jak mamy siły, jak tylko jest to możliwe.
I tobie tej siły w walce życzę jak najwięcej.