Niebo jaśnieje
błękit wygania
wciąż jeszcze
zaróżowione
skrawki obłoków
z waty cukrowej
ptaki śpiewają
radośnie
nie ma komu
błękit wygania
wciąż jeszcze
zaróżowione
skrawki obłoków
z waty cukrowej
ptaki śpiewają
radośnie
nie ma komu
biegać
boso
po ulicach
słońce jeszcze nie
przebija się
między drzewami
może to nie
będzie jeden z
bardziej pogodnych dni
nieważne
potrzeba niewiele
by się uśmiechnąć
małe rzeczy
cieszą
boso
po ulicach
słońce jeszcze nie
przebija się
między drzewami
może to nie
będzie jeden z
bardziej pogodnych dni
nieważne
potrzeba niewiele
by się uśmiechnąć
małe rzeczy
cieszą
szczególnie podoba mi się pierwsza strofa. aż narobiłaś mi ochoty na watę cukrową :P a poza tym to bardzo przyjemny ma wydźwięk ten wiersz. naprawdę czasem niewiele potrzeba, żeby na koniec dnia pomyśleć "tak, było dziś dobrze". kwestia dostrzegania:)
OdpowiedzUsuńTen wiersz przypomniał mi jak niewiele brakowało do szczęścia kiedy byliśmy mali ... Teraz wszystko jest inne ... I nie tak łatwo jest dostrzec małe rzeczy.
OdpowiedzUsuń