Słowa Twoje
wychodzące
spod przymkniętych
powiek
bolały
kolce
okalając poduszkę
kołysały do
snu
wychodzące
spod przymkniętych
powiek
bolały
kolce
okalając poduszkę
kołysały do
snu
nie
nadchodził
cichy szept
zakradał się
pod koc
pełny wątpliwości
wolałam nie
mówić
jak źle
sypia się
w samotności
nadchodził
cichy szept
zakradał się
pod koc
pełny wątpliwości
wolałam nie
mówić
jak źle
sypia się
w samotności
Stricte ten post okazuje się być 200 opublikowanym, kolejnym z zapisaną pewną historią. Dziękuję Wam, Czytelnicy, że mogę być i pisać zarówno dla siebie, jak i dla Was.
Uwielbiam czytać Twoje posty więc oby było ich jak najwięcej.
OdpowiedzUsuń"wolałam nie mówić jak źle sypia się w samotności" - najgorszy rodzaj samotności to ten kiedy ktoś jest obok, a i tak czujesz się samotnie ...
Dziękuję, cieszy mnie to :)
UsuńTak, to prawda...
Gratuluje 200 wierszy, jestem w połowie tego co Ty, ale nigdy takiego poziomu nie osiągnę C:
OdpowiedzUsuńSamotność, a gdzie jej siostra Miłość?
Dziękuję, choć polemizowałabym, uwielbiam Twoje wiersze :)
UsuńPewnie plątała się gdzieś obok, w końcu jakoś się wymieniają.